Net als tijdens zijn vlucht verkeert Kingsley (47) nog altijd in grote onzekerheid. Hij hoopt met heel zijn hart op een verblijfsvergunning, zodat hij in Nederland een nieuw bestaan kan opbouwen. Tot zijn grote frustratie krijgt Kingsley, zo zegt hij, van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) geen enkele informatie over het verloop van zijn proces. 

Dus zit er voor Kingsley niets anders op dan te wachten en de dagen zien door te komen. Slapen, eten en gemiddeld 3 keer per week een stuk joggen langs de IJssel. Deze bezigheden bepalen sinds zijn aankomst in Deventer op 14 november 2022 zijn ritme.

Lastig communiceren

De communicatie met zijn lotgenoten op de boot is volgens Kingsley zeer lastig, omdat vrijwel niemand Engels spreekt. Hij is de enige Nigeriaan en de anderen spreken Arabisch dan wel Spaans. 1 keer per dag schuift hij voor een maaltijd aan. Hij is daar dankbaar voor, al is het aan boord geserveerde eten “not my type of food.”

Kok

Kingsley komt uit de zuidelijke Nigeriaanse staat Delta State. Hij werkte daar als kok en zou maar wat graag in de keuken van de vluchtelingenboot de handen uit de mouwen steken. Zonder verblijfsvergunning mogen vluchtelingen als Kingsley geen betaald werk verrichten.
Niemand in zijn familie - Kingsley heeft 7 broers en zussen - weet dat hij op mannen valt. Hij is als de dood dat zij hierachter komen en wil daarom per se alleen onherkenbaar op de foto. “In Nigeria heb je als homoseksueel geen recht om te leven. Als je wordt betrapt, slepen ze je met een ketting om de hals onder grote publieke belangstelling door de straten en krijg je van alles naar je hoofd gesmeten. Sommige vrienden van mij zitten nu in de gevangenis, anderen zijn ontsnapt”, aldus de Nigeriaan.
Op zijn in 2015 begonnen lange vlucht trok Kingsley via de woestijn naar Libië om vanaf daar een levensgevaarlijke bootreis naar Italië te maken. Tot zijn schrik kreeg hij daar te horen dat hij Hiv-geïnfecteerd was. In 2018 reisde Kingsley door naar Nederland. Hier verbleef hij onder meer in Ter Apel en Almere.

Hoop

Toen de IND in 2019 zei dat hij terug moest naar Italië weigerde Kingsley dit resoluut: “In Italië werkt helemaal niets. Bijna niemand spreekt er Engels en als persoon met een donkere huidskleur word je daar automatisch als een crimineel gezien en behandeld. In Nederland heb ik in ieder geval hoop. De mensen zijn hier veel toleranter en de medische zorg is prima. Ik houd van Nederland. Op jonge leeftijd wist ik al dat ik hier naartoe wilde. Ik zou ook elke baan aangrijpen. Als ik hier mag blijven, dan ga ik de minister-president persoonlijk bedanken. Zo blij zal ik dan zijn.”